Zwierzęta te mają wśród ludzi bardzo złą opinię. Czy opinia ta jest słuszna?
Zwyczaje hien
Wśród wszystkich ssaków drapieżnych hieny mają najbardziej silne szczęki. Są sprytne, cierpliwe i uparte. Jeśli zdecydują się zaatakować zwierzęta roślinożerne, zawsze wybierają osobniki bardzo młode lub zniedołężniałe ze starości. Hieny lubią także kręcić się w pobliżu lwów i obserwować sępy. Dzięki temu mogą łatwo trafić do resztek pokarmu, które pozostawiły inne drapieżniki.
Wygląd zewnętrzny
Przednie kończyny hien są dłuższe niż tylne. Ich głowa jest masywna. Mają także mocny pysk, niemal nieowłosione uszy i duże oczy. Na szyi oraz na grzbiecie mają kołnierz lub grzywę z włosów. Nogi hien zakończone są czterema palcami i tępymi pazurami. Bardzo często w trakcie chodzenia stawiają jednocześnie obie prawe nogi na przemian z lewymi. Hieny prowadzą nocny tryb życia. W czasie nocnych wędrówek wydają przeraźliwy odgłos, który przypomina jęk lub histeryczny śmiech.
Gatunki hien
Największym przedstawicielem rodziny hien jest hiena cętkowana. Zamieszkuje ona stepy i pustynie wschodniej i południowej Afryki. Hiena cętkowana ma długość ciała około 1,8 metra, może ważyć nawet 80 kilogramów. Ciało hieny cętkowanej pokryte jest szarą lub rdzawobrązową sierścią. Na całym ciele rozrzucone są ciemnobrązowe cętki. Jest gatunkiem bardzo agresywnym. Może żyć zarówno samotnie, jak też w dużych klanach o ściśle określonej hierarchii. Na otwartych przestrzeniach od położonej w Afryce Mauretanii aż do Indii w Azji i od Tanzanii do Kaukazu żyje z kolei hiena pręgowana. Jest mniejsza niż hiena cętkowana. Prowadzi nocny tryb życia. Żyje w parach lub w grupach. Chętnie zadowala się padliną. Ale potrafi także polować na zwierzęta domowe, ptaki, małe ssaki, owady i gady. Jest mniej wytrwała i szybka od hieny cętkowanej. Przedstawicielem hienowatych jest także hiena brunatna. Jest to gatunek bardzo rzadki, spotykany głównie na sawannach i półpustyniach Afryki Południowej. Do rodziny ten należy także protel.