Wybrzeże Słowińskie rozciąga się na wschodzie od Jastrzębiej Góry, na zachodzie sięga aż do okolic Serbinowa. Jest wąskim pasem lądu, który obejmuje nie tylko morskie wybrzeże, ale także rozległe, kiedyś zabagnione łąki.
Krajobraz wybrzeża
Dominują w nim przybrzeżne jeziora (od morza oddzielają je wały mierzejowe), bagna i nadmorskie wydmy. Największe obszary bagienne otaczają jeziora Łebsko i Jamno. Występują także w okolicach dolin rzek: Plaśnicy, Łeby i Grabowej. Wysoko wzniesiony wał morenowy (Rowokół) znajduje się nad jeziorem Gardno. Wzgórze i jego otocznie chronione jest rezerwatem częściowym.
Wydmy
Do najciekawszych form przyrodniczych na Wybrzeżu Słowińskim należą ruchome wydmy. Znajdują się one na terenie Słowińskiego Parku Narodowego i zajmują powierzchnię 500 hektarów. Najwyższe z nich mają ramiona skierowane na wschód. Nazywają się barchany. Wydmy paraboliczne są od nich mniej ruchliwe i niższe. Ich ramiona zwrócone są w kierunku zachodnim. Niezależnie od tego jaka jest siła i kierunek wiatru przesuwają się one w kierunku wschodnim. W ciągu roku przesuwają się od kilku do nawet kilkunastu metrów.
Klimat
Wybrzeże Słowińskie pozostaje pod wpływem morskiego powietrza. W porównaniu z pozostałymi regionami naszego kraju lata są tutaj chłodniejsze, a zimy stosunkowo łagodne. Nad morzem można zaobserwować bryzę.
Jeziora
5500 lat temu powstało duże przybrzeżne jezioro, które nierównomiernie, ale stopniowo zarastało. Do tego odkładały się w nim coraz bardziej grube pokłady toru i mułów. W ten sposób doszło do powstania czterech jezior. Powstały jeziora: Łebsko ( największe), Gardno, Dołgie Wielkie i Dołgie Małe. Powstała również rozległa, podmokła pokryta torfowiskami równina przymorska. Od kilkunastu lat obserwuje się powstawanie kolejnego jeziora w północno-wschodniej części jeziora Gardno. Nowo powstające jezioro to Smołdzińskie.
Wybrzeże Słowińskie szczyci się ogromną różnorodnością świata roślin. Bardzo bogaty jest także świat ptaków. Swoje lęgowiska ma tutaj między innymi błotniak łąkowy.