Sandro Botticelli żył w latach 1445-1510. Jest dzisiaj uznawany za jego z największych malarzy włoskiego renesansu. Dla historii malarstwa epoki jego dzieła są symbolem. To zasługa piękna i wdzięku postaci, które wyszły spod jego pędzla. Drugą cecha charakterystyczną dla twórczości tego artysty jest ukazywanie ludzkich uczuć w sposób z jednej strony bardzo subtelny, z drugiej niezwykły. Przyjrzyjmy się kilku jego dziełom.
„Zwiastowanie”
Temat zwiastowania Botticelli podejmuje dwukrotnie. Pierwszy obraz o tej tematyce namalował w roku 1481. W tym pierwszym dziele wyraźnie wyczuwalny jest idylliczny nastrój. Znika on w kolejnym obrazie. Zwiastowanie to również temat obrazu, który artysta namalował w roku 1849. W tym jednak dziele idylliczny nastrój pryska. Scena Zwiastowania została przez Botticellego przedstawiona na tle toskańskiego pejzażu. Malarz dodał jednak fantazyjne budowle. „Zwiastowanie”, które artysta namalował w roku 1849 można podziwiać w zbiorach Galleria degli Uffizi we Florencji.
„Oszczerstwo”
To obraz, dla którego inspiracją stała się historia greckiego malarza Apellesa żyjącego w drugiej połowie IV wieku przed naszą erą. Apelles został oskarżony o spisek przeciwko królowi Egiptu Ptolemeuszowi IV Filopatorowi. Malarz cudem uniknął śmierci; upamiętnił to w obrazie, który nie zachował się do naszych czasów. Botticelli tworząc swoje dzieło oparł się na tłumaczeniu dzieła Lukiana „O oszczerstwie”. „Oszczerstwo” Botticellego to dzieło, które ma charakter moralizatorski.
Zapomniany malarz
Botticelli był renomowanym florenckim malarzem. Jako jedyny spośród nich nie dorobił się majątku. Na starość był tak biedny, że wspierać musiało go kilka życzliwych mu osób. Jego prace traciły popularność, przyćmiewały je dzieła Leonarda da Vinci, Michała Anioła i Rafaela. Gdy wiek XVI dobiegł końca, dzieł wielkiego florenckiego mistrza nikt już nie pamiętał. Odkryto je ponownie w XVII stuleciu, gdy narodził się nowy styl: manieryzm. Dziś dzieła Botticellego można podziwiać w największych muzeach świata.