Proces obróbki skrawaniem w dużym stopniu opiera się na automatyzacji i przygotowaniu specjalnych modeli trójwymiarowych lub dwuwymiarowych w programach przeznaczonych do projektowania. Na podstawie takich danych tworzone mogą być już programy cnc przeznaczone do wykonania określonych elementów.
Większość modeli i elementów przygotowana jest przez człowieka. Dotyczy to zarówno projektowanych modeli jak i bazy tak zwanych znormalizowanych części, które można wykorzystać w tworzonych przez siebie projektach z zakresu obróbki cnc. Jednakże do realizacji, niektórych skomplikowanych zadań wykorzystywane są specjalne algorytmy.
Jednym z przykładów jest tak zwany nesting, czyli odpowiednie określenie w modelu oraz sposobu wycinania go z określonego rodzaju materiału. Pod uwagę bierze się grubość, rodzaj materiału oraz oczywiście jego rozmiary. Wbrew pozorom sam problem jest dosyć skomplikowanym zagadnieniem algorytmicznym.
Z jego podstawowymi rozwiązaniami spotkamy się już w samych aplikacjach do projektowania, gdzie są one albo podstawową częścią samej aplikacji, albo też możliwe jest skorzystanie ze specjalnego modułu, dzięki któremu można wgrać własny algorytm. Aby uzyskać, za każdym razem najbardziej optymalną konfigurację potrzeby jest wyjątkowo skomplikowany algorytm, które realizacja wymagała by także ogromne mocy obliczeniowej. Dlatego też tak zwany nesting jest jak najbardziej typowym przykładem tak zwanych algorytmów wystarczająco dobrych.
Dowiedz się więcej na:
W tym przypadku, nawet w sytuacji gdy specjalny algorytm tworzony jest już na potrzeby konkretnego zakładu specjalizującego się w obróbce skrawaniem to i tak konieczne jest pójście na kompromis i przygotowanie akceptowalnie dobrego algorytmu, który nie zawsze jest jednak w stanie wyznaczyć najbardziej optymalne rozwiązanie danego problemu. Jednak oszczędności pomiędzy najbardziej optymalnym i wystarczająco dobrym rozwiązaniem nie są już duże, natomiast koszty przygotowania i realizacji najbardziej optymalnego algorytmu mogą być już relatywnie wysokie.